Europese richtlijnen schrijven voor dat auto’s in de toekomst moeten worden uitgerust met een systeem dat na een ongeval automatisch de hulpdiensten inseint; het zogenaamde eCall. Doordat de hulpdiensten automatisch informatie ontvangen over het ongeval, zullen zij zo’n vijftig procent sneller op de plaats van het ongeval aanwezig zijn. Hierdoor wordt het aantal ernstige of zelfs dodelijke verkeersslachtoffers drastisch verlaagd. Het automatisch vergaren van informatie ligt echter gevoelig, want wie heeft inzage in deze data?
eCall staat voor emergency call en moet de verkeersveiligheid in Europa aanzienlijk verbeteren. Aanvankelijk zou het systeem nog in 2015 verplicht worden, inmiddels is dit vanwege de benodigde aanvullende wetgeving uitgesteld met twee tot drie jaren. Hoewel Nederland in vergelijking tot andere lidstaten relatief weinig dodelijke verkeersslachtoffers kent, 32 dodelijke slachtoffers per 1 miljoen inwoners tegenover zo’n 100 dodelijke slachtoffers in Litouwen, is ieder ongeval met dodelijke afloop er één te veel. Een bijkomend voordeel van eCall is dat files kunnen worden gereduceerd, doordat ook bergingsmaatschappijen snel actie kunnen ondernemen.
De auto van de toekomst zal steeds geavanceerder zijn. Zo kunnen de nieuwste auto’s zichzelf al in de nauwste vakken parkeren en rijden vrachtwagens tijdens een proef zonder menselijk handelen van a naar b. Ten behoeve van eCall worden auto’s uitgerust met diverse sensoren, welke eenvoudig een ongeval registreren. Dit signaal wordt vervolgens via het mobiele netwerk naar het dichtstbijzijnde Public Safety Answering Point gezonden. In dit bericht zal onder meer de locatie en het tijdstip van het ongeval zijn opgenomen, waarna het aan de medewerker binnen de meldkamer is om zo spoedig mogelijk te proberen contact op te nemen met de inzittenden. Dit gebeurt via hetzelfde systeem en kan ook inhouden dat de inzittenden met één druk op de knop zelf aan de meldkamer mededelen dat alles in orde is, zodat de hulpdiensten niet (groots) hoeven uitrukken.
Deze informatie is erg waardevol voor onder meer de verzekeraar. Hiermee wordt duidelijk hoeveel kilometers u per jaar rijdt en hoe hard u op het moment van het ongeval reed. De Europese Unie ontkent echter dat dergelijke data wordt verzameld, maar tegelijkertijd wordt er vermeld dat gegevens van vlak voor het ongeval met de alarmcentrale worden gedeeld. Daarnaast kan de Europese Unie zich voorstellen dat het systeem wordt ingezet voor het vinden van gestolen voertuigen. Dit correspondeert niet met de belofte dat het eCallsysteem zich in een slaaptoestand bevindt tot het moment de sensoren een ongeval registreren. De vraag is dan ook in welke mate de privacy van de automobilist daadwerkelijk is geborgd. De sensoren communiceren bovendien via een mobiel netwerk met de ontvanger, welk netwerk mogelijk niet veilig is voor hackers.
Het eCallsysteem kan echter ook een positief effect hebben. Eerder schreef ik dat het bij de ontwikkeling van de zelfrijdende auto noodzakelijk is dat een zwarte doos wordt ontwikkeld, waarbij is vast te stellen of aan een aanrijding menselijk falen ten grondslag ligt, of mogelijk de auto of het netwerk met een storing te kampen had (lees onder meer ‘Lange weg te gaan voor zelfrijdende auto’ via binnenlandsbestuur.nl en ‘Wie is aansprakelijk voor schade door de zelfrijdende auto en is zij te verzekeren?’ via esq-advocaten.nl). Deze informatie is van groot belang bij de vaststelling van de aansprakelijkheid en kan eenvoudig met behulp van het eCallsysteem worden verworven. Door gebruik te maken van één systeem kunnen storingen worden voorkomen en kunnen kosten worden gereduceerd. Het is nu aan Europa om al deze gedachten te bundelen en met waterdichte wetgeving te komen.
Wilt u meer weten over dit onderwerp of heeft u een andere vraag met betrekking tot vervoer en recht? Neem dan contact op via info@esq.nl.
